Natuurlijk was ik niet van plan de motortochten met de BMW altijd met een leeg zijspan te rijden. Vrijdag 17 juni was er een avondrit vanuit Balkbrug. Zo’n rit is ongeveer 45 km, met zo’n 15 km erbij voor de heen en terugreis naar Balkbrug, leek me dat een mooi begin om het bakkie te vullen. Aan zo’n rit doen allerlei, meest gepensioneerde, vogels mee. De enige voorwaarde is dat de motor van voor 1975 moet zijn.
Ja en dat was deze zeker, en getallenfreak als Mika is, kon hij oma thuis precies vertellen dat er een heel gek motortje uit 1931 mee reed. Een Simplex 73 cc met Sachsmotor. Tufte dapper voor ons uit met een gangetje van zo’n 65 km. Dan moet je echt kunnen motorrijden want je zit steeds de ontsteking te verstellen, beetje vroeger, beetje later, tot ie mooi snort.
Hé opa (hoe vaak heb ik die woordjes gehoord!), een legermotor!
De coureur schiet onderweg trouwens alleen uit z’n slof, want de wapens zijn nep.
Onder zo’n Harley hangt een vaste lekbak voor alle olie die hij verliest!
De berijdster (zie je straks nog) is jonger dan ‘t scootertje. De tweeling op de achtergrond vindt dat ze met zo’n speeltje nu al wel mee kunnen doen. Ernaast een BWM eenpitter met een indrukwekkende voorvork (swingarm) die beter bij mijn fiets zou passen.
De rij wordt al groter. Tussen zes en zeven verzamelen we op het grasveldje bij het Heuveltjesbosbad in Balkbrug.
Natuurlijk duurt wachten op een gegeven moment wat lang, maar als je dan vast in het bakkie gaat zitten, krijg je net zoveel bekijks als de motor!
Mika is de aangewezen figuur om standjes in het bakkie uit te denken. Aan het eind van de logeerpartij, op zaterdagmiddag, keek ik naast me en, verrek, ‘t bakkie is leeg!
Zit die gozer helemaal opgevouwen voor in de punt, waar ie schaterlachend uit te voorschijn komt. ‘t ja, stilzitten is ook zo wat.
Het weer werd steeds dreigender, daar houden motorrijders niet van, maar het hoort er wel bij!
En natuurlijk is er een oplossing:
Onder het zeiltje van de zijspan blijf je lekker droog. En als je dan onder het rijden dicht bij het ruitje gaat zitten, wordt je helemaal niet nat. Minder nat dan opa!
Maar toen we dicht langs Ommen kwamen hebik de rit maar afgebroken. ‘t Is de eerst keer en we hebben er zo’n vijftig kilometer opzitten. Mika vond het trouwens prima, “breng je me morgen ook met de motor naar huis?’ vroeg ie….. Maar ja Nicky die bekende (….) kat uit de Blaaszegge moest ook weer naar huis. Z’n baasjes zijn weer thuis na de vakantie. En Nicky is toch al zo bang, dat ik het hem niet wil aandoen onderin een zijspan gestopt te worden.
Tot een volgende keer………
Voor de liefhebbers nog even een Kopietje uit de oude doos. Dat waren nog eens tijden! De politie is je vriend!
Ja en dat was deze zeker, en getallenfreak als Mika is, kon hij oma thuis precies vertellen dat er een heel gek motortje uit 1931 mee reed. Een Simplex 73 cc met Sachsmotor. Tufte dapper voor ons uit met een gangetje van zo’n 65 km. Dan moet je echt kunnen motorrijden want je zit steeds de ontsteking te verstellen, beetje vroeger, beetje later, tot ie mooi snort.
Hé opa (hoe vaak heb ik die woordjes gehoord!), een legermotor!
De coureur schiet onderweg trouwens alleen uit z’n slof, want de wapens zijn nep.
Onder zo’n Harley hangt een vaste lekbak voor alle olie die hij verliest!
De berijdster (zie je straks nog) is jonger dan ‘t scootertje. De tweeling op de achtergrond vindt dat ze met zo’n speeltje nu al wel mee kunnen doen. Ernaast een BWM eenpitter met een indrukwekkende voorvork (swingarm) die beter bij mijn fiets zou passen.
De rij wordt al groter. Tussen zes en zeven verzamelen we op het grasveldje bij het Heuveltjesbosbad in Balkbrug.
Natuurlijk duurt wachten op een gegeven moment wat lang, maar als je dan vast in het bakkie gaat zitten, krijg je net zoveel bekijks als de motor!
Mika is de aangewezen figuur om standjes in het bakkie uit te denken. Aan het eind van de logeerpartij, op zaterdagmiddag, keek ik naast me en, verrek, ‘t bakkie is leeg!
Zit die gozer helemaal opgevouwen voor in de punt, waar ie schaterlachend uit te voorschijn komt. ‘t ja, stilzitten is ook zo wat.
Het weer werd steeds dreigender, daar houden motorrijders niet van, maar het hoort er wel bij!
En natuurlijk is er een oplossing:
Onder het zeiltje van de zijspan blijf je lekker droog. En als je dan onder het rijden dicht bij het ruitje gaat zitten, wordt je helemaal niet nat. Minder nat dan opa!
Maar toen we dicht langs Ommen kwamen hebik de rit maar afgebroken. ‘t Is de eerst keer en we hebben er zo’n vijftig kilometer opzitten. Mika vond het trouwens prima, “breng je me morgen ook met de motor naar huis?’ vroeg ie….. Maar ja Nicky die bekende (….) kat uit de Blaaszegge moest ook weer naar huis. Z’n baasjes zijn weer thuis na de vakantie. En Nicky is toch al zo bang, dat ik het hem niet wil aandoen onderin een zijspan gestopt te worden.
Tot een volgende keer………
Voor de liefhebbers nog even een Kopietje uit de oude doos. Dat waren nog eens tijden! De politie is je vriend!
1 opmerking:
Leuk, de foto's komen helemaal overheen met Mika's verhalen. Wat heeft hij het leuk gehad.....Maar O wat vermoeiend (-;
Een reactie posten